Vorige vrijdag hadden we een extra dagje vrij en besloten we af te zakken naar Antwerpen. Na een super lekkere hamburger bij Okoz trokken we naar the room Antwerp om de Vader Retro kamer te spelen.
The room antwerp
Het verhaal en het onthaal
Wij bellen aan en de enige echte vader Retro opent de deur. Hij bedankt ons voor onze komst en vertelt ons over het jonge gezin die dit vervallen jaren ’70 huis gekocht heeft. Tijdens de renovatiewerk werd duidelijk dat het huis bewoond werd door een demonische kracht. Voorwerpen bewegen uit zichzelf, schilderijen vallen van de muur,… Het gezin heeft Vader retro, hun parochie priester om hulp gevraagd vermits deze demon nu bezit probeert te nemen van hun dochtertje. Samen lopen we de woonkamer in, hier dempen we onze stemmen om de geesten niet te verstoren. De priester geeft ons nog zijn lantaarn en zijn paternoster voor hij de deur achter zich toe trekt.
De kamer
De woonkamer heeft die typische creepy seventies vibe. Een piano flankeert één zijde van de kamer aan de andere kant van de kamer staat een fauteuil gericht naar een retro televisie. De televisie toont alleen ruis want de elektrische apparatuur hier is bezeten door de demonen. De kamer is zeer schaars verlicht en wij hadden daardoor wel af en toe moeite om alles goed te lezen.
De puzzels en de spelbegeleiding
De puzzels waren gevarieerd. Wij waren nog niet geboren in de jaren 70 en moesten toch even nadenken over het gebruik van het vintage materiaal. Hoe werkt een diaprojector weer? Hoe wind je een blad op een oude typmachine en hoe werkt zo een oude transistor radio?
Na enkele aanvaring met de demonische krachten ( met enkele leuke special effects) slaagden we er toch in de demon te verdrijven met nog 6 minuten op de klok. We hadden nog sneller kunnen ontsnappen was het niet voor ons eigen onvermogen om instructies te volgen.
De spelbegeleiding
De spelbegeleiding was picobello. Het onthaal in kostuum was amusant en de begeleider wist steeds op het juiste moment met de juiste hint te komen. Niet te snel maar net snel genoeg om frustratie te voorkomen.
Conclusie
De vader retro kamer voelde aan als het kleine broertje van de Huis Emerantia. Deze kamers hebben beide een gelijkaardig thema en meerdere speel-elementen zijn nagenoeg het zelfde. Emerantia speel je doorheen een heel rijhuis en vonden we door zijn omvang toch nog net iets cooler.
Wij vonden Vader retro wel een zeer gebalanceerde kamer. Uitdagend maar niet te moeilijk, spannend maar niet afgrijselijk eng met een goede puzzel mix en top spelbegeleiding.
[…] Lees onze review van vader retro […]